Arceutobe
Arceuthobium gambyi
Santalaceae
Nom en français : Arceutobe.
Descripcioun :Lis arceutobe soun de planto sènso clouroufilo qu'an ges de fueio e que parasiton li genèbre. Li fru madur soun pas poupous au contre de li dóu visc. Aquéu d'aqui, Arceuthobium gambyi, vèn tout bèu just d'èstre dessepara de Arceuthobium oxycedri. Se n'en destrìo qu'èi mai fort dins tóuti si partido e peréu que se trovo majamen sus lou mourven e pas tant sus lou cade e lou genèbre coume lou segound.
Usanço :Lis arceutobe aurien d'ùni prouprieta anti-bateriano.
Port : Pichoto planto lignouso
Taio : 5 à 20 cm
Fueio : ges
Tipe bioulougico : Camefite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Arceuthobium
Famiho : Santalaceae
Ordre : Santalales
Coulour de la flour :
Jauno
Petalo : 4
Ø (o loungour) flour : 1 mm
Flourido :
Autouno - Ivèr
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 800 m
Aparado : Noun
Remarco : Endemico d'Iberìo e de Prouvènço
Setèmbre à abriéu
Liò : Parasite sus li ramo de mourven, Juniperus phoenica
Estànci : Mesoumediterran à Subremediterran
Couroulougi : Mediterrano-Nord-Ouèst
Ref. sc. : Arceuthobium gambyi Fridl., 2015
Argelas
Ulex parviflorus
Fabaceae Leguminosae
Àutri noum : Argieras, Argela, Argeiras, Argeirau.
Noms en français : Ajonc à petites fleurs, Ajonc de Provence.
Descripcioun :L'argelas trachis dins li colo secarouso de basso Prouvènço mounte ié flouris tre l'ivèr. Es uno planto proun pougnènto amé de pichòti flour jauno groupado pèr tres. Lou "calice" èi francamen di dos partido emé de sepalo peludo.
Usanço :Li flour soun manjadisso, adoubado en boutoun coume de tapeno. Au contro, la planto es empouisounanto que caup d'alcalouïde.
Port : Aubret
Taio : 0,3 à 1,5 m
Fueio : coumpausado
Tipe bioulougico : Faneroufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Ulex
Famiho : Fabaceae
Famiho classico : Leguminosae
Ordre : Fabales
Coulour de la flour :
Jauno
Petalo : irreguliero
Ø (o loungour) flour : 0,5 cm
Flourido : Printèms
Ivèr
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 600 m
Aparado : Noun
Febrié à abriéu
Liò : Garrigo
- Roucaio
- Tepiero seco
- Champino
Estànci : Termoumediterran à Mesoumediterran
Couroulougi : Estenoumediterrano-Nord-Ouèst
Ref. sc. : Ulex parviflorus Pourr., 1788